-
1 Zeit
Zeit f1. czas (a GR); ( Zeitraum) czas, okres; ( bes Tages-, Jahreszeit) pora; ( Frist) termin; ( Uhrzeit) godzina;einige Zeit lang przez pewien czas;kurze Zeit krótki czas; ( Moment) (krótka) chwila;die ganze Zeit (hindurch) przez cały czas;die Zeit vergeht, verrinnt czas upływa, ucieka;die Zeit ist um czas minął;die Zeit für etwas ist gekommen nadszedł czas, nadeszła pora (G, na A);die Zeit totschlagen zabijać czas;Zeit für etwas haben mieć czas na (A);ich habe keine Zeit nie mam czasu;Zeit gewinnen, Zeit sparen zyskać na czasie;(die) Zeit nehmen (für jemanden, etwas) mieć oder znajdować < znaleźć> czas (dla k-o, na co); ( Zeit stoppen) SPORT usw mierzyć czas;keine Zeit verlieren (mit etwas, jemandem) nie tracić czasu (na A);jemandem Zeit lassen nie przynaglać k-o do pośpiechu; da(wa)ć k-u czas do namysłu;schwere Zeiten ciężkie czasy;es ist Zeit für uns zu gehen chodźmy, na nas już pora;es kostet viel Zeit to zabiera dużo czasu;2. mit Präpositionen es ist an der Zeit … pora …;auf Zeit spielen SPORT grać na czas;für alle Zeiten po wsze czasy;in alten Zeiten dawnymi czasy, w dawnych czasach;in dieser Zeit w tym czasie;in der heutigen Zeit w dzisiejszych czasach;in jüngster Zeit ostatnio;mit der Zeit gehen iść z duchem czasu;nach einiger Zeit po jakimś czasie;seit dieser Zeit od tego czasu, od tej pory;seit langer Zeit od dawna;über die Zeit (verspätet) po czasie; po terminie;von Zeit zu Zeit od czasu do czasu, co jakiś czas;vor der Zeit (zu früh) przed czasem;vor einiger Zeit jakiś czas temu;vor langer Zeit dawno temu; za dawnych czasów;zu gegebener Zeit we właściwym czasie;zu jeder Zeit o każdej porze;zu keiner Zeit nigdy;zu meiner Zeit za moich czasów;alles zu seiner Zeit wszystko w swoim czasie;zur rechten Zeit w sam czas, w porę;zur gewohnten Zeit o zwykłej porze;3. Zeit ist Geld czas to pieniądz;andere Zeiten, andere Sitten inne czasy, inne obyczaje;kommt Zeit, kommt Rat przyjdzie pora, znajdzie się rada;fam. du liebe Zeit! Boże drogi! -
2 zwykły
adj( normalny) ordinary, regular; ( oczekiwany) usual; ( częsty) common; ( prosty) common, simple; (głupota, oszust) downright, sheer* * *a.1. (= pospolity) ordinary, common; (= zgodny ze zwyczajem) usual, habitual; zwykła kolej rzeczy the usual course of events; o zwykłej porze at the usual time; zwykła większość prawn. simple majority.2. (= przeciętny) common, simple; ( o jedzeniu) plain; rok zwykły common year; ułamek zwykły mat. simple l. common l. vulgar fraction; zwykły dzień weekday; zwykli ludzie common people.3. (= oczywisty) downright, sheer, mere; zwykły tchórz downright l. mere coward; zwykła bezmyślność sheer thoughlessness.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zwykły
-
3 zwyk|ły
Ⅰ adj. grad. (pospolity) [ubiór, zachowanie] normal, usual; [rozmowa, życie] everyday- zwykłe, proste potrawy simple, basic dishes- zwykły, sobotni poranek an ordinary Saturday morningⅡ adj. 1. (zgodny z normą, zwyczajem) zwykły tryb postępowania the usual procedure- zwykła kolej rzeczy the normal course of events- będę o zwykłej porze I’ll be there at the usual time2. (przeciętny) [urzędnik, pracownik] ordinary- zwykły człowiek the ordinary man3. (oczywisty) simple, sheer- zwykły przypadek sheer coincidence- zajrzał tam przez zwykłą ciekawość he took a look out of sheer curiosityⅢ najzwyklejszy adj. superl. the most commonThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zwyk|ły
-
4 zwykły
o zwykłej porze zur gewohnten Zeit -
5 zwykły
-
6 gewöhnlich
gewöhnlich [gə'vø:nlɪç]I. adjsie trafen sich zur \gewöhnlichen Zeit spotkali się o zwykłej porzeII. adv1) ( üblicherweise)wie \gewöhnlich jak zwykle
См. также в других словарях:
normalnie — normalnieej «według normy, tak jak powinno być, prawidłowo, należycie, właściwie; zwyczajnie, przeciętnie, naturalnie» Reagować, zachowywać się normalnie. Dziecko rozwijało się normalnie. Serce chorego pracowało normalnie. Jakaś akcja, jakiś… … Słownik języka polskiego
zwykły — zwykłykli, zwykłyklejszy 1. «zgodny ze zwyczajem, z przeciętną normą, taki jak zawsze, powszedni, pospolity» Zwykłe zjawisko. Zwykła reakcja. Zwykły tryb postępowania, tok zajęć. Zwykła kolej rzeczy. Zwykła historia, sprawa. Czyjś zwykły sposób… … Słownik języka polskiego
dziennik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. a {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wybór bieżących wiadomości z zakresu polityki, gospodarki, kultury, sportu itp., nadawany przez radio lub telewizję o stałych porach w ciągu… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zwykły — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, zwykłykli, zwykłyklejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} niczym niewyróżniający się, taki, do jakiego przywykliśmy; normalny, przeciętny, zwyczajny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zwykły… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
